W świetle Słowa

Zwyczaj świąteczny

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym (Łk 2,41-42).

To była prawdziwa wyprawa. Żeby pokonać 140 kilometrów drogi, trzeba było iść przynajmniej pięć dni. A potem zachwyt nad wspaniałością domu Bożego. Na ludziach, w większości mieszkających w jednoizbowych domkach, widok potężnej świątyni jerozolimskiej musiał robić ogromne wrażenie.

Gdy byłem w wieku dorastającego Jezusa, prawie wszystkie wakacje spędzałem na wsi u mojej babci. W każdą niedzielę zwyczajem świątecznym całą rodziną szliśmy do kościoła. Nie była to wielka wyprawa, bo tylko trzy kilometry, ale zawsze to już coś. Kościół był zupełnie inny niż ten w moim mieście – mały, drewniany, a przy tym tajemniczy i bardzo kolorowy. Do dzisiaj pamiętam jego zapach.

Andrzej Danilewicz SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika