Najwyżej położona kaplica w Europie

Ogromne i pięknie urządzone bazyliki a także małe wiejskie i skromne kaplice zwykliśmy nazywać Domem Bożym. Bo nieważne, w której części świata, czy na bogato lub skromnie, najważniejsze, że jest to miejsce przeznaczone na spotkanie z Bogiem.

Szukając odosobnienia i bliskości nieba, już od początków chrześcijaństwa zaczęto budować klasztory i świątynie położone na szczytach gór, które cieszą się uznaniem aż do dzisiaj.

Mariusz Mielczarek SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Święci z krańców świata

Serce przebite z miłości

W niespokojnych czasach najtrudniejszym zadaniem jest wytrwać: w postanowieniach, w codzienności, w wierze. Św. Paweł Miki i jego towarzysze – pierwsi męczennicy Japonii – pokazują jednak, że nie ma innej ścieżki do zbawienia.

Początki chrześcijaństwa w Japonii sięgają połowy XVI w., a pierwszym katolickim misjonarzem, który postawił stopy w Kraju Kwitnącej Wiśni był jezuita, św. Franciszek Ksawery. Jego dwuletnia praca misyjna dała podwaliny dalszego rozwoju wspólnoty katolickiej. Początkowo ojcowie jezuici zostali przyjęci bardzo życzliwie, a sami chętnie poznawali japońskie obyczaje i język, co sprzyjało głoszeniu Ewangelii wśród miejscowej ludności. Po niemal czterech dekadach Kościół w Japonii liczył ponad 150 tys. wiernych.

Agnieszka M. Kamińska

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Rok jubileuszowy w Zgromadzeniu

Drodzy Przyjaciele i Dobrodzieje misji!

Z radością informujemy, że 8 września 2024 r. w naszym Domu Macierzystym w Steylu jako Zgromadzenie Słowa Bożego (misjonarze werbiści) uroczyście rozpoczęliśmy obchody jubileuszu 150-lecia założenia Zgromadzenia, które potrwają do 8 września 2025 roku.

Kiedy św. Arnold Janssen podjął się założenia pierwszego domu misyjnego, stwierdził, że jeśli jest to tylko jego pomysł, to dom nie powstanie, ale jeśli jest to wola Boga, to przy współdziałaniu z Bożą łaską dzieło będzie błogosławione.

Owocem Bożego błogosławieństwa na przestrzeni tych 150 lat jest Rodzina Arnoldowa: księża i bracia zakonni – misjonarze, dwa zgromadzenia sióstr misyjnych i Wy – Dobrodzieje i Przyjaciele misji, którzy wspieracie nasze misje poprzez modlitwę i ofiary.

Obecnie nasze Zgromadzenie liczy ok. 5800 misjonarzy i ewangelizuje, realizując liczne dzieła w 79 krajach świata. Naszą działalność misyjną prowadzimy na wielu różnych polach, co jest efektem współpracy ludzkich talentów i starań z Bożą łaską.

Sylwester Grabowski SVD

prowincjał Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Werbistów

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Zrozumieć Słowo

Jak to było z tą długowiecznością?

Gdybym w chwili pisania tego artykułu miał tyle lat, ile miał w chwili swej śmierci Praojciec Adam (930), musiałbym urodzić się za panowania Władysława I Hermana (1079-1102). Gdybym zaś był teraz w wieku najdłużej żyjącego biblijnego, przedpotopowego Patriarchy – ósmego z kolei – Metuszalecha (969 lat), przyszedłbym na świat jeszcze za rządów Kazimierza I Odnowiciela (1039-1058).

Jeśli zaś wiek tych Patriarchów miałbym osiągnąć w przyszłości, to zmarłbym odpowiednio w 2897 lub 2936 roku. Długowieczność biblijnych przedpotopowych Patriarchów wydaje się być śmieszna, niewiarygodna, nierealna…

Jan Bocian SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Werbistowscy świadkowie wiary

Br. Filip Smoliński SVD (1995-2024)

Spontaniczny i otwarty

Brat Filip Smoliński SVD zmarł 21 września 2024 r. po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej w wieku 29 lat.

Filip urodził się 13 stycznia 1995 r. w Żorach w diecezji katowickiej. Był najmłodszym synem Mirosława i Ewy Smolińskich.

Filip dorastał w ciepłej, religijnej atmosferze rodzinnej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Żorach, gdzie przyjął sakramenty chrztu św., komunii św. oraz bierzmowania. Aktywnie angażował się w życie parafii, pełniąc funkcję ministranta i będąc członkiem Żywego Różańca. W 2007 r. przeżył śmierć swojego ojca, a w 2019 r. zmarł jego starszy brat Kacper.

Janusz Brzozowski SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Werbiści mają...

Boże Narodzenie

Wśród różnych ciekawostek związanych ze Zgromadzeniem Słowa Bożego nie można pominąć świętowania Bożego Narodzenia. Założyciel werbistów, św. Arnold Janssen, przywiązywał do tego święta dużą wagę. I nie ma w tym fakcie nic dziwnego, jeżeli weźmiemy pod uwagę, że sama nazwa zgromadzenia pochodzi nie tyle od „słowa Bożego”, objawionego nam w Piśmie Świętym, co od Słowa – Logosu, czyli Syna Bożego, drugiej osoby Trójcy Świętej.

Biografowie Arnolda Janssena podkreślają wielką pieczołowitość, z jaką przygotowywano świętowanie Bożego Narodzenia w macierzystym klasztorze werbistów w holenderskiej miejscowości Steyl. O. Hermann Fischer SVD w pierwszej biografii poświęconej Założycielowi pisze: „Przeznaczoną dla żłóbka figurkę Dzieciątka kładziono w auli na ziemi na podściółce ze słomy i otaczano wieńcem świec i kolorowych lamp, a następnie modlono się przed nią. Cała aula i główne korytarze domu musiały być uroczyście oświetlone lampionami. O północy mieszkańców domu budziła orkiestra dęta braci misyjnych. Wszyscy spieszyli do kościoła, skąd wśród śpiewu kolęd ruszano do auli po Dzieciątko, aby je procesjonalnie wprowadzić do kościoła i złożyć w żłóbku. Najmłodsi z uczniów misyjnych, ubrani w szaty ministranckie, nieśli kunsztowne, jedwabiem wymoszczone nosze. Kiedy dochodzili do auli, wszyscy klękali przed figurką wcielonego Syna Bożego".

Dariusz Pielak SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Poczta misyjna

List o. Romana Borowskiego SVD z Paragwaju

Pragnę bardzo serdecznie Was pozdrowić i jednocześnie bardzo podziękować za każdą modlitwę w intencji misji i wsparcie materialne.

Po prawie 10 latach na stanowisku dyrektora w naszej werbistowskiej szkole Verbo Divino w Asunción (stolica Paragwaju), zostałem posłany na południe Paragwaju do departamentu Itapúa. Jestem tutaj od siedmiu lat.

Mieszkam w miejscowości Obligado (jest to nowa parafia, istnieje od sześciu lat) i jednocześnie jestem administratorem sąsiedniej parafii w miejscowości Bella Vista, oddalonej o 10 km od Obligado. (...) Od trzech lat w parafiach pomaga mi świecka misjonarka z Polski, Katarzyna Parnicka.

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Ludy tubylcze

Ludy rodzime a werbiści

Na świecie żyje szacunkowo 370-500 mln osób, które można zaliczyć do ludów rodzimych, w 90 krajach świata, reprezentujących 5000 różnych kultur, mówiących ok. 7000 języków. Choć obejmują ok. 5% ludności świata, stanowią 15% grupy najbiedniejszych ludzi na świecie.

Bardziej niż inni cierpią na niedożywienie, brak środków materialnych i społecznej ochrony. Żyją średnio o 20 lat krócej niż pozostali obywatele ich krajów, nie mając dostępu do opieki zdrowotnej. Spośród nich więcej niż jedna na trzy kobiety została wykorzystana seksualnie. Ludy rodzime dziedziczą oryginalną kulturę i sposób życia.

Jacek Jan Pawlik SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Tajemnica Bożego Wcielenia

Chrześcijanie pierwszych wieków tłumaczyli, że „Bóg stał się człowiekiem, żeby człowiek mógł stać się Bogiem”. Z przejęciem nauczali, że Bóg w Jezusie przyjął całe nasze człowieczeństwo, po to, aby nas zbawić. Jednocześnie z całą siłą bronili się przed tymi, którym wydawało się, że Bóg nie może się aż tak uniżyć, aby stać się zwykłym człowiekiem i raczej stał się nim tylko „tak na niby”.

Ci wcześni chrześcijanie dali się głęboko przeniknąć i zachwycić prawdą o Bożym Wcieleniu. To nie przenośnia, Bóg rzeczywiście tak bardzo się upokorzył, bo kocha człowieka i chce się z nim dzielić swoim szczęściem; zresztą dlatego właśnie stworzył człowieka. Dla wielu chrześcijan była to tak silna motywacja do podążania przez życie śladami Jezusa, że inni widzieli w nich odbicie Boga.

Władysław Madziar SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Misyjne Msze Święte Wieczyste

„Świat mógłby istnieć także i bez słońca, ale nie może istnieć bez Mszy Świętej” – powiedział św. o. Pio. Do wielkiej wartości Mszy św., stanowiącej o naszym doczesnym i wiecznym istnieniu, nawiązywał św. Arnold Janssen, założyciel Zgromadzenia Słowa Bożego, żarliwy propagator Mszy Świętych Wieczystych w intencjach o nawrócenie pogan i jedność chrześcijan. Jednak chwalebny zamysł odprawiania Mszy Świętych Wieczystych zrealizowano dopiero po jego śmierci (+1909 r.), choć dziś trudno ustalić dokładną datę ich praktykowania w powołanym przez o. Arnolda zgromadzeniu.

Pierwsza oficjalna wzmianka o nich pojawia się w Imprimatur udzielonym przez bp. Huberta Drehmannsa z diecezji Roermond w Holandii 5 marca 1911 roku. Zatwierdził on tym samym odprawianie Mszy Świętych Wieczystych przez ojców werbistów, kładąc fundament pod misyjny związek mszalny, choć upowszechnianie tego rodzaju Mszy św., o uznanym przez prawo kościelne rodowodzie średniowiecznym, trwa­ ło od pewnego już czasu. Imprimatur ustala, że osobą odpowiedzialną za istnienie wspomnianego związku mszalnego jest przełożony generalny Zgromadzenia oraz określa cele sprawowania Wieczystych Mszy Świętych, którymi są: oddanie czci Trójcy Świę­ tej i upraszanie za wstawiennictwem Maryi Królowej Apostołów łask dla dzieła krzewienia wiary świętej wśród pogan, a także modlitewne wsparcie działalności misyjnej i pozyskiwanie środków dla tej działalności.

Ireneusz Piskorek SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Świat misyjny – Papua-Nowa Gwinea

Papież w Papui-Nowej Gwinei

Dni od 6 do 9 września 2024 r. pozostaną na długo w pamięci Nowogwinejczyków z powodu odwiedzin wyjątkowego gościa – papieża Franciszka.

Wielu ludzi powątpiewało w urzeczywistnienie się tej wizyty z powodu zdrowia i wytrzymałości fizycznej sędziwego następcy św. Piotra. Pomimo to pielgrzymi zaczęli się zjeżdżać do Port Moresby już na długo przed planowanym przylotem prawie 88-letniego papieża.

Władysław Madziar SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia!

Boże Narodzenie to czas, kiedy świętujemy najważniejszy fakt w historii zbawienia – narodziny Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata. Wydarzenie sprzed dwóch tysięcy lat, które miało miejsce w skromnej betlejemskiej stajence, każdego roku przypomina nam o tym, że Bóg stał się człowiekiem, by nas zbawić.

Temat tajemnicy Wcielenia na łamach „Misjonarza” porusza o. Władysław Madziar SVD, podkreślając, że „Boże Narodzenie budzi w naszych sercach wielką wdzięczność za przeogromny dar samego Boga, który, choć mógł pozostać w szczęśliwości Nieba, to jednak zechciał przyjść «na ten kiepski świat», jak śpiewają górale, nie wahał się «zstąpić z gwiazd», jak śpiewają Włosi albo jak się wyrażają o Nim poetycko w obszarze języka angielskiego, «Jezus, nasz skarb, z miłości ponad wszelką miarę, w skromnym, ubogim żłobie został złożony»”.

O tym, jak tajemnicę Wcielenia interpretuje biskup i doktor Kościoła, św. Atanazy Wielki, pisze o. Józef Trzebuniak SVD.

W numerze grudniowym skupiamy się jednak nie tylko na świętach, ale i innych ciekawych tematach.

Msza Święta Wieczysta może być ofiarowana za każdego, za osobę żyjącą i zmarłą, tym samym staje się nade wszystko formą wyrażanej miłości do osoby, za którą zamawia się tę mszę. Może być bardzo cenną pamiątką wartych utrwalenia i modlitwy wydarzeń rodzinnych, przyjmowanych sakramentów świętych i innych okoliczności (urodziny, śmierć, praca, powołanie itp.). Czym są Misyjne Msze Święte Wieczyste? Kto ma przywilej ich odprawiania i za kogo można je ofiarować? – wyjaśnia w swoim artykule o. Ireneusz Piskorek SVD.

Dni od 6 do 9 września 2024 r. pozostaną na długo w pamięci Nowogwinejczyków z powodu odwiedzin wyjątkowego gościa – papieża Franciszka. Jak wyglądała pielgrzymka Ojca Świętego i jakie przyniosła owoce, relacjonuje posługujący od lat w Papui-Nowej Gwinei o. Władysław Madziar SVD.

Czy współczesny „człowiek cyfrowy” ma trudniejszą drogę, aby być kontemplatykiem, niż na przykład człowiek średniowiecza i jaki wpływ na relacje międzyludzkie i życie we wspólnocie mają cyberuzależnienia – odpowiada o. Antoni Jucewicz SVD w rozmowie przeprowadzonej przez red. Patryka Lubryczyńskiego.

Z całego serca życzę Państwu, abyście w te święta mogli do- świadczyć bliskości Boga, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. Niech Jezus Chrystus, Zbawiciel świata, narodzi się w Waszych sercach na nowo i napełni Was swoim pokojem, miłością i radością.

Dorota Glica