Zrozumieć Słowo

Biblia a Tradycja

Gdy dwoje ludzi spotyka się, poznaje, ich wzajemne relacje są coraz bliższe. Wreszcie stają się przyjaciółmi i pragną, by druga osoba wiedziała o nich jak najwięcej. Z lubością opowiadają o sobie i wsłuchują się w głos przyjaciela. Z zainteresowaniem przysłuchują się również temu, co inni opowiadają o bliskiej im osobie.

Lubię przypatrywać się pełnym miłości/przyjaźni (która przecież też jest formą miłości) relacjom międzyludzkim. Są one bowiem dobrym obrazem więzi pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Podobnie jak pozostający w przyjacielskich relacjach ludzie pragną niejako „wzajemnie się sobie objawiać” – przekazywać drugiej osobie istotne informacje dotyczące swojego życia, tak też Bóg, który umiłował człowieka, pragnie mu objawić samego Siebie, tak by człowiek posiadł wiedzę o swoim Stwórcy.

Jan Bocian SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Ciekawostki z misji

Zupa ze ślimaków

„Przez żołądek do serca” – w tym powiedzeniu jest sporo prawdy. Zwykle czujemy się lepiej, gdy smakuje nam to, co jemy. Gdy jesteśmy daleko od domu, między innymi jedzenie nam go przypomina, bo chyba każdy z nas ma jakieś ulubione, bliskie sercu danie, które nie tylko zaspokaja głód, ale i przywołuje pamięć o bliskich.

Jednym z istotnych aspektów życia na misjach jest spotkanie z nowymi potrawami i przestawienie się na całkiem inną dietę. Być może jest to jedna z najtrudniejszych barier do pokonania, a zarazem jedna z najważniejszych. Jeśli ktoś tej bariery nie sforsuje, to raczej nigdy nie będzie się czuł w pełni u siebie w kraju przeznaczenia misyjnego. Przestawienie się na nowe jedzenie jest jednym z wyznaczników, że ktoś się odnalazł w swojej nowej ojczyźnie i wśród nowych ludzi.

Władysław Madziar SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Okiem siostry

Prezent

W Afryce ludzie raczej nie obchodzą urodzin, ponieważ wielu nie zna ani roku, ani dnia tego wydarzenia. Mówią, że to zwyczaj, który wprowadzili biali.

Żyjąc we wspólnocie międzynarodowej, zauważyłam, że dla ludzi z Indii-Kerali to święto też nie ma żadnego znaczenia. Moja sąsiadka mówi, że ludzie w Afryce spotykają się, bo chcą, nie potrzebują do tego urodzin, których daty nawet nie pamiętają. Świętują dar życia każdego dnia, bo zbyt wcześnie odchodzą.

Dolores Zok SSpS

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Świeccy z misją

Z misją wśród swoich – werbiści z Kleosina

Misje kojarzą się nam najczęściej z tymi wyjazdowymi, do tzw. krajów misyjnych. A Jezus wyraźnie mówi: Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody (por. Mt 28,19). „Wszystkie” i „cały świat” znaczy nie tylko to, co na zewnątrz (ad extra). Misje to też teren Kościoła lokalnego, w którym żyje się na co dzień (ad intra).

Kościół europejski zaniósł Ewangelię Jezusa do różnych miejsc na świecie: Afryki, Azji. Teraz Azja i Afryka wracają do nas. Jezusa, którego od nas się nauczyli, dzisiaj przynoszą nam i przypominają, jak mamy się z Nim przyjaźnić. W jaki sposób to robią? Opowiada o tym o. Henryk Ślusarczyk SVD, przełożony wspólnoty zakonnej misjonarzy werbistów w Kleosinie, przez 13 lat posługujący w Angoli. – Tam Jezus jest bardziej konkretny, ludzie odnoszą Go do codziennego życia. Tam żyje się wiarą, Kościół jest aktywny. A my… Straciliśmy zapał apostolski i dynamizm przeżywania wiary. Staliśmy się spolegliwi, poszliśmy na kompromis ze światem, a wiara nie może iść na kompromis ze światem, tylko powinna głosić mu Ewangelię – wyjaśnia.

Karolina Mrozek

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Święci z krańców świata

Męczennik wiary i miłości

Oddany mąż i ojciec rodziny, zaangażowany nauczyciel, muzyk, tercjarz franciszkański i... męczennik. Bł. Lucien Botovasoa nieprzypadkowo zyskał także przydomek „Rabefihavanana” – niosący pojednanie. Kim był trzeci w historii Malgasz ogłoszony błogosławionym?

Madagaskar, nazywany czasem Wielką Czerwoną Wyspą, zachwyca przyrodą, której nie zobaczymy w żadnym innym zakątku świata. W południowo-wschodniej części wyspy leży Vohipeno, niewielka miejscowość w regionie Fitovinany, w diecezji Farafangana. Od Manakary, stolicy regionu, dzielą ją 42 kilometry.

Agnieszka M. Kamińska

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Z zapisków misjonarza

Z drugiego brzegu – wspomnieniami z posługi misyjnej na Madagaskarze dzieli się o. Krzysztof Kołodyński SVD

Prowadź! Gdzie oni mieszkają? – rzucam do mojego współpracownika, szefa jednej z dzielnic naszej parafii*.

– Jest mi bardzo przykro, że najbiedniejsze dzieci nie zostały włączone do programu pomocy, a wasze wcisnęliście na listę! – dodaję zdenerwowany.

– Wybacz, ojcze – odpowiada ze spuszczoną głową Gervais. – Tu każdy uważa się za biednego.

Pospiesznie wędrujemy między małymi ceglanymi domkami pokrytymi blachą. Schodzimy ze wzgórza, idąc wzdłuż prostych ogrodzeń z bambusa. Nagle wchodzimy na zaniedbane podwórko z niskim budynkiem pośrodku. Mój przewodnik zatrzymuje się i ręką wskazuje na coś podobnego do małego chlewika.

– Nie czas na żarty, Gervais, prowadź dalej! – ponaglam.

– To tutaj, ojcze! – odpowiada.

– No, nie mów… – urywam, bo trudno mi to sobie wyobrazić.

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Ludy tubylcze

Pierwsi mieszkańcy Indii

Indie kojarzą się zazwyczaj z systemem kastowym, ewentualnie z niedotykalnymi pariasami, rzadko zaś zwykłemu czytelnikowi przychodzi na myśl wielka mozaika kultur tego subkontynentu.

Niewielu też wie, że poza zakwestionowanym przez Konstytucję systemem kastowym żyje w Indiach, będąca przez długi czas w izolacji, na marginesie społeczeństwa stumilionowa rzesza członków grup etnicznych, mówiących odmiennymi językami i nie-hinduistów. Do rządowego rejestru (Scheduled Tribes) wpisano ich jak dotychczas ponad 700, a większość z nich jest ogółowi społeczeństwa nieznana.

Jacek Jan Pawlik SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Na czasie

Chrześcijańska promocja życia

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego łączy się w Kościele z obchodami Dnia Świętości Życia. Tajemnica Wcielenia Syna Bożego odsłania bowiem godność człowieka i szczególną wartość jego życia.

Kwestia życia ludzkiego ma współcześnie wielkie znaczenie. W dobie narastającego sekularyzmu także wartość ludzkiego życia przestaje mieć swój doniosły walor. Obecna epoka jest świadkiem masowego zabijania niewinnych istot ludzkich na skalę dotąd nieznaną. W wielu krajach dokonuje się to w majestacie prawa. Z mapy Europy w szybkim, niespotykanym dotąd tempie, znikają ludzie. Tym samym rysuje się poważny kryzys demograficzny Starego Kontynentu.

Antoni Jucewicz SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Temat numeru

Po prostu Meksyk – z s. Ewą Rudzką SSpS, misjonarką w Meksyku, rozmawia Lidia Popielewicz

Każdy zna powiedzenie „Po prostu Meksyk!”. Czy są w Meksyku miejsca, gdzie jest spokojnie i wszystko idzie zgodnie z planem?

Na pewno są takie miejsca! Chociaż to powiedzenie rzeczywiście pasuje do Meksyku. Nawet nie chodzi o chaos, ale o zabieganie i odkładanie wszystkiego na ostatnią chwilę. Jednak dla mnie, po 23 latach pracy w tym kraju, pozostaje to wciąż trudne. Lubię mieć wszystko przygotowane, a w Meksyku brakuje dobrej organizacji. Miejscami spokojnymi mogą być np. domy rekolekcyjne, ale też nie zawsze, bo ludzie z sąsiedztwa mogą ten spokój zakłócać. O takie dobre, spokojne i ciche miejsce w Meksyku jest bardzo trudno. Meksykanie bowiem są bardzo gościnni, a przy tym bardzo hałaśliwi.

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Misja w cieniu wojny – część 7

Wierzbowiec i oazy z Bogiem

O. Wojciech Żółty SVD przebywa na Ukrainie już od 13 lat, pracuje w parafii św. Michała Archanioła w Wierzbowcu. Do parafii w Strudze, wracając w kierunku Polski, jest 12 kilometrów, a kolejne dziewięć wystarczy, aby dojechać do miasta Nowa Uszyca.

Praca tutaj to przede wszystkim duszpasterstwo. Kapłandojeżdża do ww. miejsc, sprawuje sakramenty i we współpracy z siostrami SSpS organizuje katechezę dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Wierzbowiec wyróżnia się dlatego, że to tu został wybudowany ośrodek wypoczynkowo-rekolekcyjny, pomyślany głównie dla dzieci i młodzieży.

Krzysztof Kołodyński SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Świat misyjny – Paragwaj

W tym roku będę obchodził 40-lecie swojej posługi w Paragwaju. Dotarłem do tego tropikalnego, pięknego kraju w trochę nietypowy sposób. Nie jako wyświęcony ksiądz-misjonarz-zakonnik, ale jako kleryk w ślubach czasowych, by ukończyć studia teologiczne. W 1988 r. w Asunción, stolicy kraju, 35 lat temu, otrzymałem święcenia kapłańskie i tam też pozostałem jako misjonarz.

Po 22 latach pobytu wśród Indaina Ache, w 2012 r., zostałem przeznaczony na nową placówkę. Ciężko było opuszczać przyjaciół Ache, z którymi bardzo się zżyłem, rozsianych po różnych zakątkach Paragwaju tam, gdzie znaleźli jeszcze skrawek ziemi oraz lasu, i tam, gdzie „dopadła ich cywilizacja”, bo wbrew swoim zwyczajom i sposobowi życia w tych miejscach musieli się osiedlać.

Beniamin Remiorz SVD

Więcej w najnowszym numerze miesięcznika

Misja w Meksyku, promocja życia i Słowo

Zapewne każdy z Państwa zna powiedzenie „Po prostu Meksyk!”. Używamy go, kiedy wokół panuje bałagan, rozprężenie i zamieszanie. Czy zwrot ten rzeczywiście pasuje do Meksyku? – opowiada misjonarka, s. Ewa Rudzka SSpS w rozmowie z red. Lidią Popielewicz. „Misja w samym mieście Meksyku jest bardzo wymagająca, mamy bardzo dużo pracy w parafii, ale głównie zajmujemy się kobietami żyjącymi z prostytucji, które nie mają innego sposobu na utrzymanie swojej rodziny. Próbujemy im pomóc wyjść z tej sytuacji, znaleźć inne możliwości zarobku i towarzyszyć im. Pomagamy też w sprawach prawnych czy zdrowotnych” – opisuje swoją trudną, codzienną pracę Siostra.

Od kilku lat Meksyk mierzy się także z kryzysem migracyjnym. „Podobnie jak do Europy próbują przedostać się ludy z Afryki i Azji, po drugiej stronie oceanu członkowie narodów z Ameryki Środkowej i Południowej ryzykują życie, rozpoczynając trudną drogę do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Dla tych wędrujących Meksyk jest ostatnim i często najtrudniejszym odcinkiem drogi do pokonania” – donosi posługujący w Meksyku br. Albert Kurczab SVD. Opisując działalność „Betanii” – ośrodka, w którym migranci mogą przenocować, umyć się i najeść – podkreśla, że pomagając na miejscu, „nikt nie zastanawia się nad tym, czy jest to poprawne politycznie, czy też nie”.

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego (8 kwietnia), obchodzony jest w całej Polsce Dzień Świętości Życia. Został on ustanowiony przez Konferencję Episkopatu Polski w 1998 r. jako odpowiedź na wezwanie papieża Jana Pawła II zawarte w encyklice Evangelium Vitae. „Obecna epoka jest świadkiem masowego zabijania niewinnych istot ludzkich na skalę dotąd nieznaną. W wielu krajach dokonuje się to w majestacie prawa. Z mapy Europy w szybkim, niespotykanym dotąd tempie, znikają ludzie. Tym samym rysuje się poważny kryzys demograficzny Starego Kontynentu” – pisze o. Antoni Jucewicz SVD w swoim artykule, do którego lektury gorąco zachęcam.

W kwietniu przypada też Tydzień Biblijny (14-20 IV). Korzystając z tej okazji, rozpoczynamy w „Misjonarzu” cykl „Zrozumieć Słowo”, w którym o. Jan Bocian SVD podejmie się interpretacji poszczególnych, wybranych, częstokroć problematycznych fragmentów Pisma Świętego. Wierzę, że artykuły te będą dla Państwa prawdziwą pomocą i inspiracją w lekturze Biblii.

Dorota Glica